Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


protectionem suscipimus, Tiderico et ab eo descendentibus perpetuum silencium imponentes et sub excommunicatione districte precipientes, ne vel ipse vel unquam aliquis ex parte sua ecclesie in Vrose in eo iniuriosus vel aliquo modo molestus existat. Huius rei testes sunt: Meinardus prepositus, Arnoldus decanus, Anno prepositus in Bosleve, Arnoldus archidiaconus orientalis, Burchardus prepositus in Jhecheburch, Rodolfus portenarius, Albertus prepositus in Burcslo, Conradus de Alvensleve; laici vero Cunemannus de Badesleve, Bernardus de Liere, Bertrammus de Hoyem, et alii quam plures tam clerici quam laici in ipsa sinodo existentes.

Acta sunt hec anno gratie mo.cco.xxviijo, indictione prima. Et ne imposterum super premissis dubium aliquod habeatur, hanc paginam inde conscriptam sigillique nostri impressione signatam ecclesie in Vrose in testimonium validum erogamus. Datum Halberstat per manum Tiderici notarii nostri, pontificatus nostri anno xvijo. Ego Meinardus maior prepositus taliter, ut premissum est, in mea presencia fuisse processum, per appensionem sigilli mei fideliter recognosco.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst, mit den an roth- und gelbseidenen Fäden anhangenden Siegeln des Ausstellers und des Propstes Meinhard. - 1. So im Orig. - 1228 war ein Schaltjahr.


93.

1228. Juni 10. Langenstein. Bischof Friedrich II von Halberstadt eximiert das Siechenhaus und die dazu gehörige Capelle vor Aschersleben von dem Parrochialrechte.

In nomine sancte et individue trinitatis Fridericus Dei gratia Halberstadensis episcopus in perpetuum. Ut piis bonorum votis ac studiis, sicut ex officii nostri tenemur debito, pium prebere videamur assensum, ideo not um esse volumus tam presentibus quam futuris Christi fidelibus universis, quod nos ad instanciam civitatensium nostrorum de Aschersleve accedente plebani eiusdem civitatis assensu capellam et domum infirmorum in foribus dicte civitatis ad honorem Dei et commodum infirmorum constructam a iure parrochiali eximentes plenam ei concessimus libertatem, assignatis prius matrici ecclesie a civitatensibus antedictis trium solidorum redditibus in restaurum, quos in nostra presencia eidem ecclesie tradiderunt. Et nos traditionem eandem confirmavimus banno nostro nolentes, immo districtius inhibentes, ne huius occasione libertatis aliqui de parrochia in preiudicium ipsius parrochie ibi recipiantur ad ecclesiastica sacramenta. Huius rei testes sunt : Cůno maioris ecclesie nostre canonicus, Fredericus prepositus de Hederleve, Rudolfus de Gatersleve, Heidenricus de Aschersleve, Heinricus de Welpesleve plebani; Albero nobilis de Bisenrod, Nithardus advocatus, Heinricus de Meringe, Benedictus, Sifridus prefectus, Wernerus magister fori, Tidericus et Petrus magistri monete, et alii quam plures.

Acta sunt hec anno Domini mocco.xxviijo. Et ne quis hoc dubitet, hanc paginam inde conscribi et sigilli nostri fecimus inpressione muniri, sub anathematis interminatione districtius inhibentes, ne quis contra hanc nostram libertatis concessionem ausu quoquam

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 76. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_076.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)