Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


31.

1219. Februar 21. Bei Speier. König Friedrich II bestätigt in Gegenwart des Herzogs Heinrich (I) von Anhalt dem Kloster Eberbach die von Friedrich I ertauschte und von Heinrich VI bestätigte Rheininsel Varewerd bei Ginsheim.

--- Huius rei testes sunt: Sifridus Maguntinus archiepiscopus, Heinricus Wormaciensis episcopus, Cunradus maior in Spira prepositus, Boppo decanus maior in Moguntia, Heinricus decanus maioris ecclesie Wormaciensis, Fridericus decanus maior in Spira; Lodewicus dux Bauwarie, Heinricus dux de Anhalt, Rupertus et Gerhardus comites hirsuti, Godefridus de Eppinstein, Wernherus dapifer de Bonlanden et Phylippus frater suus, Hartmůdus de Aschebrunnen, Giselbertus de Růdinsheim et Conradus filius suus, Cunradus de Růdinsheim dictus de Foro, Ditricus magnus.

Signum domini Friderici secundi Romanorum regis invictissimi et regis Sicilie. Ego Cůnradus Spirensis et Metensis episcopus, imperialis aule cancellarius, vice Sifridi Moguntine sedis archiepiscopi et Germanie archicancellarii recognovi.

Acta sunt hec anno dominice incarnationis mo.cco.xixo, indictione vija, regnante domino Friderico secundo gloriosissimo Romanorum rege semper augusto et rege Sicilie, anno regni eius vj1. Data apud Spiram, viiij Kal. Martii.

Vollständig aus dem Orig. gedr: Rossel Urkdbch. d. Abtei Eberbach 211-212; auch Wenck Hess. Landesgesch. Urkdbch. zum 2 Bde. 139; Huillard-Bréholles hist. dipl. Friderici II, I. 600-602. Böhmer regg. no. 3175 und regg. Frider. no. 258. - 1. Statt: vij.


32.

1219. April 2. Graf Heinrich I von Ascharien, Fürst von Anhalt, erlaubt den Stiftsherren zu Goslar, ihre Meierhöfe in seinem ganzen Gebiete nach Belieben zu verpachten.

Heinricus1 Dei gratia comes Ascharie et princeps de Anhalt universis presentem paginam inspecturis salutem in Domino. Notum esse volumus tam presentibus quam futuris, quod nos cum canonicis Goslariensibus talem fecimus compositionem, quod predicti canonici officia et villicationes ecclesie sue in iurisdictione nostra positas locare poterunt ad suum libitum nobis consentientibus et non contradicentibus et quod officia predicte ecclesie a nobis sunt absoluta. Ne igitur noster contractus et compositio aliquatinus posset mutari, bulle nostre appensione et scripti auctoritate duximus confirmandum.

Actum anno Domini mo.cco.xixo, iiijo Nonas Aprilis.

Huius rei testes sunt : comes Hoyerus de Valkensten, borchgravius Hermannus de Wetin, Henricus de Gniz2, Conradus Maketserf, Conradus Slichting, Hugoldus de Reder, Eico de Repechowe, Conradus dapifer de Waldeser, Olricus dapifer de Welsleve, Helembertus de Hekelinge, Conradus de Mandere, magister Waltherus de Aken, Estwinus vicedominus, Rudolffus canonicus.

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 30. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_030.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)