Seite:DE CDA 1-3 479.jpg

Diese Seite wurde noch nicht korrekturgelesen. Allgemeine Hinweise dazu findest du auf dieser Seite.
— 479 —

Seburgensis prepositus, Bodo decanus sancti Nicolai, Evermodus prepositus de Liezeka, Reinardus prepositus sancti Mauricii in Nuenburg, Heinricus prepositus de Hadeiners-leve; laici Bernhardus dux Saxonie, Burchardus burgravius Magdeburgensis, Rodolfus de lericfao, Gerbertus advocatus Magdeburgensis, Hugoldus scultetus de Calve, et alii quam plures clerici et laici. Actum anno incarnationis Domini m0.c°..lxxxvii°, indictione vi».

Aus dem Original im Provinzialarchive zu Magdeburg: ohne Siegel, nur mit Einschnitten für das Siegelband in dem Pergamente. Gedruckt: de Ludewig Reliqq. manuse. XI. 568. — Wegen ind. ri. nach dem September ausgestellt.
654.

1187. Markgraf Otto II von Brandenburg schenkt dem dortigen Domcapitel den Zumaltsee und einen Theil der Havel, indem er zugleich alle anderen Besitzungen desselben, auch die Schenkungen seines Grossvaters Albrecht und seines Vaters Otto I, bestätigt.

In nomine sancte et individue trinitatis Otto Dei gratia huius nominis secundus marchio in Brandeburch — Ecclesiam cathedralem beati Petri, principis apostolorum, in urbe Brandeburch a pie memorie rege Ottone fundatam et constructam, longo tempore dirutam et a paganis pene annullatam, Deo auXiliante per Ottonem marchionem in Brandeburch, patrem meum felicis memorie, et alios principes quam plures reedifi-catam, modis omnibus, quantum divina michi prestat gratia, sublimare ac prepositi et canonicorum et eorum successorum eiusdem ecclesie iuxta regulam beati Augustini in eadem ecclesiaDeo servientium tenuitati et inopie subvenire studeo, ut Deo liberiusmi-litare valeant et numerus Christianorum cum incremento rerum presentis et future fe-licitatis mei et meorum heredum et successorum omniumque Christi fidelium augeatur et ydolorum cultura magis evitetur, eiusdem ecclesie preposito, canonicis eorumque successoribus ad prebendas eorum ampliandas dono et approprio stagnum Zumit michi a Burchardo de Plozeke, qui ipsum a me in feodum tenuit, voluntarie resignatum nee non superiorem Obulam — — — Preterea quecumque bona ac possessiones, que avus et pater meus Otto marchio in Brandeburch ac alii principes, nobiles et Christi fideles eidem ecclesie beati Petri, principis apostolorum, in Brandeburch contulerunt, et ego rata et illesa permanere recognosco et statuo, nichil michi, heredibus et successoribus meis in eisdem reseryando. — — — Testes huius rei sunt, quorum nomina sunt hec: Adelbertus filius marchionis de Misene, comes Fredericus de Anvort, Walterus de Arnsteyn, Cunradus filius Sifridi de Arneburch, capellanus marchionis.

Sunt autem facta anno dominice incarnationis m°.c°.octuagesimo septimo, summum pontificatum in saneta Komana ecclesia regente Urbano iii°, regnante Frederico Romanorum imperatore invictissimo, feliciter. Amen.

Nach dem Original im Domstiftsarchive zu Brandenburg: an einer Hanfschnur hängt das zerbrochene Siegel des Markgrafen, das eben des/talb wohl später in eine Blechkapsel eingeschlossen worden ist; Vollständig gedruekt: Oercken Fragm. march. II. 14 und dessen Stiftshist. von Brandenburg 382 . Riedel cod. dipl. Brand. I. 8. 116 {beide ex orig.)

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Erster Theil. Dritte Abtheilung., Dessau 1873, Seite 479. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_1-3_479.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)