Seite:DE CDA 1-3 466.jpg

Diese Seite wurde noch nicht korrekturgelesen. Allgemeine Hinweise dazu findest du auf dieser Seite.
— 466 —
Aus einer Urkunde des Erzbisehofs Hartwig II von Bremen vom 13 August 1194, in Lappenberg Hamb. Urkundenbueh 265, nach dem Originale im kbnigl. Archive zu Kopenhagen, — 1. Athel-beronis. — 2. Norum Monaaterium (Neumünster).
632.

(1180 —1184. October 24). Erzbischofs Siegfried von Bremen Schenkung an die Domschule zu Hamburg.

— — — Insuper ad redditus scolarum eiusdem ecclesie1 contradimus amiuatim de curia nostra Burstolde quinque marcas denariorum, sicut ab anticessore nostro, bone memorie archiepiscopo Sifrido, fuerant collatae. — — —

Aus einer Urkunde des Erzbisehofs Hartwig IL von Bremen vom Jahre 1202, in Lappenberg Hamb. Urkundenbueh 294, aus dem Originale. — 1. In Hamraenburg.
633.

(1180 —1184. October 24). Erzbischof Siegfried von Bremen genehmigt die Errichtung einer Gapelle zu Bexhövede, weihet dieselbe und bestätigt ihre Dotation.

— — — quod dilectus noster Geldmarus cum consensu et ope fratrum suorum Alberti et Luden capellam ad permissionem predecessoris nostri Sifridi construxit in villa Bekeshouede, quam pheodali iure ab eodem archiepiscopo tenuit. Porro procedente tempore eandem capellam in omni structura consummatam prefatus archiepiscopus de-dicavit et sub dote predicti Geldmari1 et filiorum eius in omni iure roboravit. — — —

Aus einer Urkunde des Erzbisehofs Hartwig II von Bremen vom Jahre 1202, in Lappenberg Hamb. Urkundenbueh 291, nach dem Originale zu Stade: das Siegel, welches angehangen, fehlt — 1. Orig. nur: G.
634.

(1180—1184. October 24). Ueber die Schenkung des Erzbischofs Siegfried von Bremen an das Nonnenkloster zu Zeven.

— — — Dilectarum in Christo filiarum monialium ecclesie sancti Viti in Quivena insinuationein recepimus, quod cum Sifridus quondam archiepiscopus Bremensis curiam quandam cum pertinentiis suis ad Bremensem ecclesiam pertinentem, quam mulier que-dam vidua possidet, post illius obitum ea consentiente Ulis perpetuo possidendam con-cesserit, sub interminatione anathematis inhibens, ne quis contra factum suum venire presumeret, et venerabilis frater noster Rarturicus\ successor ipsius, hoc firmitatem de-

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Erster Theil. Dritte Abtheilung., Dessau 1873, Seite 466. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_1-3_466.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)