Seite:DE CDA 1-3 429.jpg

Diese Seite wurde noch nicht korrekturgelesen. Allgemeine Hinweise dazu findest du auf dieser Seite.
— 429 —
580.

(1170. November 18—1180. April 13.) Graf Bernhard von Aschersleben bezeugt die Ueberlassung einer Mühlstelle bei Zernitz an der Wipper von Seiten des Edlen Baderich an das Kloster Ilsenburg.

In nomine sancte et individue trinitatis Bernhardus Dei gratia comes Asscherslovensis omnibus Christi fidelibus. Quoniam quarundam ecclesiarum cause et actiones plereque nostro patrocinio divina dispositione tradite sunt, ideo diligentiori et magis circumspecta nos decet vigilare sollicitudine, quatinus ea, qua nobis in ecclesiasticis negotiis patrocinium com-missum est, amministratione fideliter expleamus. Unde notum facimus universitati et Christo Ihesu et nobis fidelium, qualiter dominus Badericus vir illustris aquilonare litus in flumine Wyppera iuxta villam Zernekuze, in quantum sui erat iuris, occupans adeo, ut molendinum fratrum de Ilseneburch, quod in eiusdem aque opposito litore stabat, per ipsius aque refluxionem inmergeret, molendinum in eo exstruxit et fratribus predictis omninodum de eorum molendino proventum quadam violenta potestate intercepit Postea prefatus Badericus penitentia ductus, quin et prece assidua predictorum fratrum et ali-quo mediante servicio eorum commonitus, pro remedio anime sue et coniugis sue nec-non et liberorum suorum litus aque predicte fratrum predictorum utilitati libera et vo-luntaria contradicione omnium permisit eatenus, ut ecclesia in Ilsyneburch litus predictum sine omni retractione in sua quiete perpetuo ad omne opus molendini possideat.

Aus dem Ilsenburger Copialbuche im gräfl. Stolberg isehen Hauptarchive zu Ilsenburg. — Da Bernhard* Vater, Markgraf Albrecht, am 18 November 1170 starb und jener am 13 April 1180 mit dem Jlerzogthume Saehscn belehnt wurde, so gehört die Urkunde in diesen Zeitraum.
581.

1180. April 13. Gelnhausen. Kaiser Friedrich I verleihet nach feierlicher Achtserklärung des Herzogs Heinrich des Löwen dem Erzbischofe Philipp von Cöln und dessen Nachfolgern das Herzogthum Westfalen und Engern, soweit sich dasselbe über die Diöcesen von Cöln und Paderborn erstreckt, dem Grafen Bernhard von Anhalt dagegen den übrigen Theil des alten Herzogthums Sachsen.

C. In nomine sancte et individue trinitatis1 Fridericus divina favente dementia Ro-manorum imperator* augustus3. Quoniam humana labilis est memoria et turbe rerum non sufficit, predecessorum etatis nostre, divorum imperatorum et regum, decrevit aueto-ritas literis annotare, que fluentium temporum antiquitas a notitia hominum consuevit alienare. Proinde tarn presentium quam futurorum imperii fidelium noverit universitas, qualiter Heinricus quondam dux Bawarie et Westfalie eo, quod ecclesiarum Dei et no-bilium imperii libertatem, possessiones eorum oecupando et iura ipsorum imminuendo, graviter oppresserit, ex instanti prineipum querimonia et nobilium plurimorum, quia citatione vocatus maiestati nostre presentari contempserit et pro hac contumacia prineipum et sue conditionis Suevorum4 proscriptionis nostre ineiderit sententiam, deinde quoniam in ecclesias Dei et prineipum et nobilium iura et libertatem grassari non destiterit,

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Erster Theil. Dritte Abtheilung., Dessau 1873, Seite 429. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_1-3_429.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)