Seite:Briefwechsel Hildebrand Veckinchusen 456.jpg

Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.

wol doen und wesen behulpen mynen ghesellen Hans Spyker, oft he juewer yerghenwor to behovet. Leve Hildebrant, vrunt, bewyset jue by em oft he juwer wor to behove also gy wolden, dat ik by juwen vrunden doen scholde. Leve Hildebrant, ik hadde hir sulven gerne ghekomen, hadde yd vrede ghewesen und gy weten alle dynch wol, wo yd steyt twyschen den Lubeschen und dem olden rade und also jue Hans Spyker wol zegghen schal. Leve Hildebrant, vrunt, wille gy gycht dat ik doen mach und juwe juncvrouwe und juwe vrundes, dat wil ik gerne doen myt al myner macht. Leve Got mochte ik anders wat doen, dat jue lef were und juwen broder Zyverde, des en wolde ik nicht laten. Ghescreven des sondages na sunte Gregorius daghe darmede bevele ik jue Gode.

Per me Herman Platenslegher juewe dener fortan.


460. Bernd Pleskau und Heinrich Hoep an Hildebrand Veckinchusen.

Rev. St.-A. Orig. Adr.: Dem erbaeren manne Hildebrand Vyckinghuesen haec littera detur.

Hildebrand Vyckinghusen, gude vrunt, wetet so wy juwen to anderen tyden hebben te wetene laten werden, so dat wy gherne myt juw spreken solden als umme des boekes unde rekenynge willen van unses dordendels weghen dar up dat gy uns te wetene hebben laten werden, dat gy gherne myt uns spreken willen als dat punt gheves. Hirumme beghere wy, dat gy uns enen tyd unde stede wilt beteken, dar wy tosamen spreken moghen, want wy solden gherne rekenschup doen also wy schuldych sin van doende unde dar en kone wy nyt to doen, wy en hebben myt juw erst ghesproken. Hirumme, leve Hildebrand, so nemet den raed by juw sulven unde latet uns tosamen spreken. Gy moghen uns des wol to gheloven, dat wy alle dink wol so vorwaeren willen, dat von unser weghen dar gheen gheruchte af werden sal unde ok suender jenych begryp wesen sal, dat belove wy juw to guder truewe want seker wyste juwen schaden helpen to kerende, dar solde gy uns altyd bereet to vinden na unser macht, dat kenne God. Hirumme, leve vruent, so nemet dyt to herten unde latet uns hir en antworde afwerden, want id is vor juw so wol als id vor uns is. Hyrmede syt Gode bevolen. Screven up de 10ten dach in meye.

Bernd Plesschouw, Hinrich Hoep.


461. Bruchstück aus einer geschäftlichen Mitteilung des Bertram Renneberch.

Rev. St.-A. Papierstreifen. Hildebrand Veckinhusen’s Hand hat hinzugesetzt: desse scryft antworde my Berttram Rennenberch des dindages vor pinxsten.

Empfohlene Zitierweise:
Wilhelm Stieda (Hrsg.): Briefwechsel Hildebrand Veckinchusen. S. Hirzel, Leipzig 1921, Seite 456. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:Briefwechsel_Hildebrand_Veckinchusen_456.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)