Seite:Briefwechsel Hildebrand Veckinchusen 324.jpg

Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.

so enne veert juwe schult nicht, enne volden se myner dan nicht lyden, so volde ik dar ten dat se my lyden mosten unde volde dat myne tohope brengen, dat ik hedde unde volde mynen vrenden dan scryven ves ik en don konde unde volde se my laten helpen, dat ik en ende wet en krege; de solden ju verhelpen to eme ende dan gy sulven. Item, Hildebrant om malk mach ju synen syn raden, gy proven sulven allerbest ju besten, ik meyne vey ju synen besten syn scryve, de menet gut; et stet allyke vol to ju sulven unse here geve ju also guden ende, also ik es ju vel gan. Blyve gesunt unde bedes to my. Gescreven 8 dage vor synte Mychhele.

Hinryk opme Orden.


303. Hildebrand Veckinchusen in Brügge an seine Frau Margarethe in Lübeck. – 1421 November 1.

Rev. St.-A. Orig. Pap. Adr.: An Margreten Veckinchusen in Lubeke lyttera detur.

In den namen uns heren Greteke leyve wyf, dy gheleyve to weten also dat ick in lank gheyne tydinghe noch breyf van dy had hebbe, des my doch sere vorwundert. Mer doch hebbe ick wol vorstan, dat du ghesunt myt unsen kinderen byst unde vrende. Got sy ghelovet amen. Des gunne unse God vortan to syner beheghelycheyt. God gheve, dat du ummers tereghelt hebbest; lat dy gheyn breke darvan hebben. Wil dy Tydeman nyt lenen, so vorkop den korck, ghef enen, dat hey ghelden wel ofte ander dinch. Du moyst ummers tereghelt hebben, dat du ummers neyn ghebrek hebbest darin ramen des besten. Item, so hebbe ick Tydeman Breckelvelden enen breyf sant an Arnt Ryken to Hamborch, den breyf sal hey to Hamborch senden unde begheren van dir weghen, dat hey dy sende dey halve tunne botteren ofte 4 Rynsche gulden. Bidde Tydeman, dat hey hirbi des besten rame.

Item. so es dar Johannes Monnynck, dey heret ok dey erste halve tunne botteren; wat Brekelvelde darvan sal seggen, dat sol dy Johannes darvan don under es Harmen Pol, dey es uns ok by kars[1], ene halve tunnen botteren, dey lat dy geven. Ick kan dy nicht velle mer scryven, mer ramen des besten in allen saken bet dan ick dy wol scryven kan. Unde van mynen saken kan ick dy noch anders nicht mer scryven; dat stet noch al op ein pas unde ick doch ut Brugghe, ick hebbe es 1 einde, Got mote my das gunen unde men doyt my al umme nicht fel. Dat kent God unde sin leyve moyder. Dar es her Godeken Fysan, dey hevet untfanghen van des keysers ghelde by 1800, dey es in Prusen unde let uns naseyn unde komet nicht wedder by dey hant, dat wy mochten alle sake eindyghen. Hirmede so beware dy God altos myt unsen [kinderen] unde vrenden. Ghescreven in Brugghe 10 dage vor sunte Mertynne 1421. Grote my alle vrende sere unsen swagher unde alle dey vrende, Greteken Meteken dey momen.

Hildebrant Veckinchusen.


  1. Unverständlich, soviel wie „schuldig“ von to care, engl.?
Empfohlene Zitierweise:
Briefwechsel Hildebrand Veckinchusen, Seite 324. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:Briefwechsel_Hildebrand_Veckinchusen_324.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)