Seite:Briefe an Matthias Mulich.pdf/36

Fertig. Dieser Text wurde zweimal anhand der Quelle korrekturgelesen. Die Schreibweise folgt dem Originaltext.

ser toschaten,[1] men me secht to Koppenhagen nergen[2] af, dat is dar forbaden.[3] Dat folck is dar bedruckket, went se hebben fel vorwundet folkes mede to hus[4] gebrocht, mer van vnsen heren heft men noch gen boschet, men secht dat de Sweden in Schone bernen[5] vnde de Holm vp sunte Niclawes sal vpgeffen syn. De konyng is in Jütlant vnde dat reyssetuch[6] lycht noch to Oldense vnde de knechte lyggen noch to Flensborch, se wylt nycht fort, se wylt gelt vp de hant hebben. De hertych fan Holsten nympt och knechte an, he heft er rede[7] sos hundert, de olde hertych fan Holsten, hertych Frederych, de cwam hyr hor morgen to feren[8] in myt XXV perden vnde is myt Schorhar to hus. Vnse heren werden em grote er don[9] Wat se handeln, wert men hyr negest to weten krygen. Et reyssegetuch als de grefe van der Hoije wert desse weke myt ver hundert perden hyr kamen. Hyr is wat hemelkes[10] forhanden, et mot drade vt breken,[11] sus salt juw to weten werden so fro et lut wert.[12] Ich hape aldynch[13] sal noch gut werden. Sus nicht mer, den mynen wyllygen denst vnde gebedet affer my.[14] Hyrmede fel dusent gude nacht. Gescreffen in hast in Lubeke vp vnser leven fruwen dach lychtmyssen 1523.

Hans Kastorpp. 
j. w. d. 


No. 17. Von Hans Castorp.
1523, Febr. 4.

Mynen fruntliken grot; ersame leve swager, ich wet juw nycht to scryffen, den als ich juw egistern schreff by Krystoffer, dat de hertych fan Holsten hyr in cwam myt acht van synen reden vnde hebben nu in den dorden dach gehandelt myt dem rade; wat et beduden wert, mach men hyr negest horen; de reder[15] gan vp de schryferye vnde handelen myt dem rade, so gan vnse bormester[16] wedder to den olden hern in Schorhars


  1. sehr zerschossen.
  2. nirgends.
  3. aber man spricht in Kopenhagen nie davon, das ist dort verboten.
  4. mit nach Hause.
  5. brennen.
  6. die Reisigen, die Reiter.
  7. schon.
  8. kam heute Morgen um vier Uhr hier an.
  9. werden ihm große Ehre erweisen.
  10. etwas Heimliches.
  11. es muß bald ausbrechen.
  12. so bald es laut wird.
  13. alle Dinge.
  14. gebietet über mich.
  15. die Räthe.
  16. Bürgermeister.
Empfohlene Zitierweise:
Carl Friedrich Wehrmann (Hrsg.): Briefe an Matthias Mulich, geschrieben im Jahre 1523. In: ZVLGA 2, 1867, S. 296–347. Friedrich Asschenfeldt, Lübeck 1867, Seite 331. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:Briefe_an_Matthias_Mulich.pdf/36&oldid=- (Version vom 31.7.2018)